ชื่อ “ศาลยุติธรรมชั้นสูง” ยังคงใช้กันต่อมาในระหว่างสมัยไร้กษัตริย์ เช่นในการพิจารณาคดีของเจมส์ แฮมมิลตัน ดยุคแห่งแฮมมิลตันที่ 1 (James Hamilton, 1st Duke of Hamilton) ถูกพิจารณาคดีและถูกตัดสินประหารชีวิตเมื่อวันที่ 9 มีนาคม ค.ศ. 1649

ในปีต่อ ๆ มา “ศาลยุติธรรมชั้นสูง” ก็ได้รับการก่อตั้งขึ้นโดยพระราชบัญญัติต่าง ๆ ดังนี้

• มีนาคม ค.ศ. 1650 พระราชบัญญัติเพื่อการก่อตั้งศาลยุติธรรมชั้นสูง

• สิงหาคม ค.ศ. 1650 พระราชบัญญัติเพื่อเพิ่มอำนาจของศาลยุติธรรมชั้นสูง

• ธันวาคม ค.ศ. 1650 พระราชบัญญัติเพื่อการก่อตั้งศาลยุติธรรมชั้นสูงภายในมลฑลนอร์โฟล์ค, ซัฟโฟล์ค, ฮันติงตัน, เคมบริดจ์, ลิงคอล์น, นอริช, และไอส์ออฟอีลี

• พฤศจิกายน ค.ศ. 1653 พระราชบัญญัติเพื่อการก่อตั้งศาลยุติธรรมชั้นสูง

เมื่อวันที่ 30 มิถุนายน ค.ศ. 1654 ปีเตอร์ วาวเวลล์ (Peter Vowell) และจอห์น เจอราร์ดได้รับการพิจารณาคดีในข้อหากบฏต่อแผ่นดินโดยศาลยุติธรรมชั้นสูงในแผนการที่จะสังหารโอลิเวอร์ ครอมเวลล์และนำพระเจ้าชาลส์ที่ 2 กลับมาครองราชย์ ผู้วางแผนถูกตัดสินว่าผิดตามข้อกล่าวหาและถูกประหารชีวิต